این آیفون خسته کننده!

نمی‌توان این حقیقت را انکار کرد که صنعت گوشی‌های هوشمند دیگر آن هیجان سابق را ندارند. در حالی که گوشی‌های هوشمند هر سال بهبود می‌یابند اما این پیشرفت بسیار آهسته است. بهبود تکاملی جای انقلاب‌ها را گرفته است.

اگر شما آیفون را در نظر بگیرید، اپل همچنان به بهبود طراحی، عملکرد، دوربین و باتری ادامه می‌دهد و این تغییرات تنها در مقایسه با سال گذشته بهبود داشته‌اند. اتفاقی که برای نرم افزار نیز افتاده است. آخرین تغییرات عمده بصری در iOS را در سال 2013 با عرضه iOS 7 شاهد بوده‌ایم. از آن زمان اپل تغییرات و اصلاحاتی را در سیستم عامل خود ایجاد کرده اما بخش عمده آن بدون تغییر مانده است. درست است که سیری دقیق‌تر شده، مرکز اطلاعیه و لاک اسکرین تغییرات زیادی داشته‌آند اما نگاه کلی و احساس کار با سیستم عامل همان همیشگی است.

آیفون 6 که در سال 2014 منتشر شده را با آیفون 7 که در 2016 عرضه گردیده، مقایسه کنید. شما تجربه کار بسیار مشابهی با این دو دستگاه خواهید داشت. اگر چه بهبودهای معمول همانند یک دوربین بهتر، عمر باتری بیشتر، عملکرد بهتر و … نسل به نسل صورت گرفته است و بسیاری از کاربران این موارد را تغییرات در نظر می‌گیرند. در حالی که آیفون 7 در برابر آب مقاوم است اما ویژگی نیست که کاربران به طور مداوم از آن استفاده کنند و برای بهره از آن خوشحال باشند. این ویژگی است که تنها زمانی که به استخر یا ساحل می‌روید و یا مایعات به گوشی شما می‌رسد، متوجه وجود آن می‌شوید. همین ماجرا برای لمس سه بعدی نیز وجود دارد که اپل با عرضه آیفون 6s آن را معرفی کرد و بسیار روی آن تبلیغ نمود اما هرگز به یک ویژگی بزرگ تبدیل نشد. بسیاری از برنامه‌ها در حال حاضر از لمس سه بعدی پشتیبانی می‌کنند و ویژگی‌های همانند پیش نمایش ایمیل و لینک‌ها جالب است اما این هم نمی‌تواند یک تغییر بزرگ باشد و در وهله اول باید یادتان باشد که از آن استفاده کنید.

پیشرفت تدریجی تبدیل به یک مشکل شده و آیفون را خسته کننده کرده است. اگر آیفون 7 را به جای یک آیفون 6 خریداری کنید، زمان بیشتری را با دستگاه خود کار می‌کنید اما پس از مدتی نمی‌توان توجیه قوی برای ویژگی‌هایی که شما را مجاب به ارتقاء کرد، بیابید. در عوض باید به دنبال قبول کردن بهبود عمر باتری، پیشرفت دوربین، کیفیت ساخت و موارد تکراری باشید. با هر نسخه از سیستم عامل iOS برنامه‌های شخص ثالث قوی‌تر می‌شوند اما تجربه کلی در آیفون 6 و آیفون 7 مشابه است.

فقدان هیجان در اطراف آیفون با وجود گوشی‌های هوشمند مختلف که برای بسیاری از مقاصد کارایی دارند، تا حدی قابل درک است. با این حال تولید کننده‌های اندرویدی هنوز هم به دنبال تغییرات عمده هستند. سامسونگ و الجی با صفحه نمایش منحنی و طراحی ماژولار تغییرات قابل توجهی در طراحی گوشی‌های هوشمند خود داشتند، در حالی که اپل سه سال متوالی است از یک زبان طراحی استفاده می‌کند.

اگر تغییرات عمده سخت افزاری اپل را در سه مدل اخیر آیفون در نظر بگیریم به دستگاه ضد آب، اپل پی، دوربین دوگانه و بهبود یافته و لمس سه بعدی می‌رسیم. اگر بخواهیم سه مدل آخر گلکسی S را نیز در نظر بگیریم ویژگی‌های شارژ سریع، ضد آب، بهبود دوربین، صفحه نمایش منحنی، شارژر بی‌سیم سریع، سامسونگ پی و طراحی تمام شیشه‌ای اضافه شده است.

جدا از لمس سه بعدی، پرچمداران اخیر سامسونگ ویژگی‌های جدید بیشتری را داشته‌اند. شاید بتوان اپل را برای اضافه کردن زوم اپتیکال به دستگاه نازکی همچون آیفون 7 ستایش کرد اما سایر ویژگی‌ها حداقل یک سال قبل توسط غول کره‌ای به گلکسی اضافه شده است. ویژگی‌هایی همانند طراحی شیشه‌ای و شارژر بی‌سیم که گفته می‌شود در آیفون 8 خواهیم دید، در پرچمدار سامسونگ در حال حاضر وجود دارد.

مطمئنا اپل اگر فناوری‌های مشابه سامسونگ و الجی را در پرچمدار خود استفاده کند، بهبود یافته‌تر و پیشرفته‌تر اجرا می‌کند اما چیزی که در حال حاضر از آیفون 7 احساس می‌شود بیشتر یک دستگاه خسته کننده است که عمر باتری بهتری دارد.

دلم برای انقلابی مثل اولین نسل آیفون، سیری و خالقی همچون استیو جابز عجیب تنگ شده است. شاید پیتر تیل درست می‌گوید، گوشی‌های هوشمند به تکامل نسبی رسیده‌اند و از تیم کوک و اپل نمی‌توان بیشتر از این انتظار داشت اما عجیب طرفداران اپل منتظر یک انقلاب در گوشی‌های هوشمند هستند. نظر شما چیست؟